Obecnie praktycznie każdy większy przedsiębiorca przenosi swój biznes w stronę e-commerce. Zresztą nie bez powodu, gdyż to właśnie tam aktualnie wiele osób szuka pomocy, porady, konkretnych usług czy produktów. Wzrasta tym samym konkurencyjność nie tylko na polu sprzedaży internetowej, ale także wśród informatyków. Firmy poszukują nie tylko samych programistów, ale również wykonawców, którzy przeprowadzą dla nich konkretne usługi w zakresie stron internetowych czy modułów sprzedażowych. Formy współpracy są bardzo zróżnicowane, dlatego warto odpowiednio skonstruować umowę z programistą. Co powinno się w niej znaleźć? Na co konkretnie zwrócić uwagę? Sprawdź właśnie w tym artykule!
Tutaj konieczna staje się właściwa identyfikacja zakresu zadań, które będzie wykonywał informatyk. Umowa o dzieło jest dla przykładu dobrym wyborem w przypadku jednorazowej współpracy w celu realizacji konkretnego zadania np. stworzenia aplikacji desktopowej. W takim wypadku praca stanowi jedną zamkniętą całość. Jeśli jednak przewidujesz dłuższą współpracę, to dobrym rozwiązaniem będzie umowa o świadczenie usług programistycznych. W takiej sytuacji konieczne staje się sporządzenie tzw. umowy ramowej, która zakłada wykreowanie relacji pomiędzy stronami o charakterze ciągłym i podzielonym na poszczególne etapy lub zadania.
Wbrew pozorom niewłaściwe opisanie przedmiotu umowy czyli m.in. zakresu zadań i obowiązków jest bardzo częstym problemem. Temat jest jednak zdecydowanie bardziej rozbudowany. Nie wystarczy bowiem zapis w umowie, zgodnie z którym programista zobowiązuje się do wykonywania usług programistycznych bądź informatycznych. Niezbędne jest szczegółowe opisanie zakresu, gdyż zbyt ogólne sformułowania pozostawiają zbyt dużo pola na interpretację. Umowa związana ze stworzeniem wspomnianej aplikacji może zawierać przykładowo wymogi i specyfikację planowanych prac. Z kolei przy dłuższej formie współpracy w umowie powinny znaleźć się konkretnie wskazane zadania jakie programista będzie zobowiązany wykonać.
Odpowiedzią na to pytanie jest wybór modelu wynagrodzenia. Niestety musi on być dopasowany do zasad współpracy pomiędzy stronami. Często spotykanym sposobem jest wynagrodzenie ryczałtowe, jeśli przedmiotem umowy jest świadczenie usług w ustalonym wymiarze czasu. Przy jednorazowym zleceniu jednak dokonywanie rozliczeń pomiędzy stronami będzie odbywać się na podstawie czasu pracy programisty.
Więcej informacji znajdziesz na moim kanale – IP BOX (opis po kliknięciu)
Niestety są to bardzo sztywne modele współpracy, które mogą być niedostosowane, jeśli przedmiotem umowy jest np. stworzenie dodatkowej funkcjonalności działającego już programu. Niejednokrotnie ryczałt w takiej sytuacji lub rozliczenie rzeczywistego czasu pracy będzie po prostu niekorzystne dla jednej ze stron.
W zasadzie jest to jedna z najistotniejszych kwestii, które powinna zawierać umowa. Określenie zakresu w jakim programista udziela firmie informatycznej uprawnień do swojej pracy musi być odpowiednio precyzyjnie sformułowane w umowie. Na jej podstawie może dochodzić do przeniesienia autorskich praw majątkowych bądź jedynie do udzielenia licencji. Czym różnią się oba rozwiązania?
Wyłączne prawa majątkowe oznaczają, że programista nie będzie miał prawa korzystać ani udzielić licencji na program, który wytworzył zgodnie z umową. Nie będzie możliwe również przeniesienie autorskich praw majątkowych. Licencja z kolei jest czymś zupełnie odmiennym. Jeśli umowa opiera się na takim założeniu to programista nadal będzie mógł przenieść prawa autorskie na inną osobę i udzielać licencji niewyłącznej. Licencja pozwala na udzielanie jej jeszcze podmiotom.
W takim wypadku warto skonsultować się, jeśli nigdy wcześniej nie podejmowałeś współpracy z programistami. Umowa tego typu wymaga nieco innego podejścia niż zlecenie czy dzieło. Skontaktuj się ze mną! Wspólnie opracujemy odpowiednie założenia umowy, rozwiążemy kwestie związane z prawami autorskimi i zakres zadań.
Autor: Rafał Kufieta
