Czym jest współczynnik nexus?

2 kwietnia 2021
/ Inga Nowakowska

Od stycznia 2019 roku w Polsce podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych mają dostęp do zupełnie nowej ulgi podatkowej. W ramach IP Box mogą uzyskać oni 5% preferencyjną stawkę na dochody uzyskiwane z praw własności intelektualnej. W praktyce jest to rozwiązanie, które oferuje szerokie spektrum korzyści wynikających ze sprzedaży produktów i usług. Wystarczy, że powstają one na podstawie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tutaj jednak pojawia się wskaźnik Nexus, czyli mnożnik korekcyjny wykorzystywany do obliczania finalnej podstawy opodatkowania. W jaki sposób premiowane są poszczególne podmioty? Nexus stoi po stronie przedsiębiorcy, czy w opozycji do niego? Więcej dowiesz się właśnie w tym artykule!

 

Czym jest wskaźnik Nexus z perspektywy prawa?

Wskaźnik Nexus powstał w celu premiowania podmiotów, które w ramach własnej działalności korzystają z prawa własności intelektualnej w całości. Tutaj konieczne jest jednak określenie wysokości kwalifikowanego dochodu z prawa własności intelektualnej. Wynik obliczany jest na podstawie wzoru wynikającego z art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT bądź analogicznie art. 24d ust. 4 Ustawy CIT. Wysokość kwalifikowanego dochodu z prawa własności intelektualnej jest obliczana jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i co ważniejsze wskaźnika Nexus. 

 

Dlaczego wskaźnik Nexus jest istotny i zarazem problematyczny w IP Box?

Z tego względu, że nadal nie jest oczywisty, jeśli chodzi o obliczenia. Dla przykładu podatnicy miewają problem z przypisaniem kosztów do odpowiedniej kategorii, którą potem trzeba podstawić do wzoru obliczeniowego. Pomimo obowiązywania przepisów IP Box od roku, nadal konieczne jest wydawanie objaśnień podatkowych. W przypadku branży IT w szczególności brak jest obecnie dokładnych wskazówek, kiedy dokładnie podmiotów na podstawie business to business (b2b) nabyte zostaną wyniki prac badawczo-rozwojowych, a kiedy natomiast odrębne kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

 

Dodatkowo problemem wskaźnika nexus jest to, że koszty wynikające z działalności badawczo-rozwojowej nie są identyczne z katalogiem kosztów kwalifikowanych z ulgi B+R. Sprawia to, że w praktyce IP Box nie jest prosty w przypadku analizy podatkowej. Wręcz przeciwnie, gdyż podatnicy zobligowani są do dokładniejszego i szerszego zakresowo obliczania kosztów. Ze względu na brak kompleksowych wytycznych, często niezbędna staje się pomoc specjalisty, co uznać za koszt bezpośredni.

 

W jaki sposób klasyfikować koszty podwykonawców w ramach wskaźnika Nexus?

Kolejną kwestią jest właściwa kwalifikacja wynagrodzeń podwykonawców. Koszt tego typu w zależności od interpretacji prawa może zostać przypisany do dwóch różnych kategorii np. wyników prac badawczo-rozwojowych, które podwyższają mnożnik wskaźnika Nexus. Jednak analogicznie obniżą współczynnik, jeśli zostaną uwzględnione np. w ramach nabycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Ze względu na zbyt krótką praktykę w tej materii, IP Box wymaga zawsze kilku rad ze strony wyspecjalizowanego prawnika.

 

Wskaźnik Nexus w przypadku programistów

W zakresie spraw dotyczących programistów pracujących na podstawie B2B, linia interpretacyjna stoi po ich stronie. Organy podatkowe kwalifikują podwykonawcę na korzyść i obejmują  ulgą IP Box całość wynagrodzenia uzyskiwanego ze sprzedaży oprogramowania wytworzonego bądź jego wkład w ulepszeniem lub też modyfikację konkretnego programu.

 

Podmioty zatrudniające programistów w ramach B2B napotykają sytuację, w której dwa podmioty mogłyby skorzystać z tej samej ulgi na to samo kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jednak w praktyce nie można tego uczynić, gdyż wynagrodzenie takiego podwykonawcy organ odgórnie uznaje za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. 

 

Autor: Rafał Kufieta